Zoulikha is een Algerijnse verzetsstrijdster uit de eerste helft van de vorige eeuw. Ze woonde lang in Caesarea, in een huis naast dat van de vader van de vertelster. Die zoekt in Caesarea mensen op die Zoulikha goed gekend hebben. Zo poogt ze de belangrijkste feiten uit haar leven te reconstrueren. Zoulikha's jongste dochter is haar eerste gesprekspartner en haar felste getuige. Verder zijn er Dame Lionne, een waarzegster en vriendin en steun van Zoulikha en Hania, de oudere zus van Mina. Samen met hen herbeleeft de vertelster de tragische gebeurtenissen die het land, het dorp en de families hebben getroffen. Ze reconstrueert aan de hand van verschillende bronnen de verdwijning van Zoulikha, die door het regime werd vervolgd en een haast zekere terechtstelling tegemoet ging. Maar met haar verdwijning moet ze haar kleine kinderen achterlaten en zowel de verhalen van de getuigen als enkele ingelaste monologen van Zoulikha zelf tonen haar dilemma: de noodzaak van het verzet ligt in balans met de zorg voor haar kinderen; de weg van de onbuigzame en harde strijd contrasteert met de diplomatie en het aanvaarden van compromissen om het dorp te sparen van represailles. Het verhaal van Zoulikha wroet niet enkel in het verleden en zij verschijnt niet enkel in de dromen van de vertelster of de kaartleggingen van Dame Lionne. Zoulikha leeft verder in de wil van de dorpelingen om onafhankelijkheid te bevechten en natuurlijk ook in haar kinderen. Ook hun levensverhalen groeien uit tot getuigenissen over verlangen naar liefde, besef van ellende, hoop en verwachting.

De roman is knap geconstrueerd, de vertelster verovert zich beetje bij beetje een plaats in het verhaal, heden en verleden worden voortdurend door elkaar geweven en gaandeweg vallen alle stukjes van de puzzel op hun plaats. Knap is zeker ook de sfeerschepping: mysterieus, geladen, met een zweem van fatalisme die gecounterd wordt door de wil tot verzet. De verdwenen vrouw maakt van een klein stukje Algerijnse geschiedenis een boeiend verhaal. [Dirk Magerman] Verberg tekst

In beeldend proza wordt stukje bij beetje de levensgeschiedenis van Zoulikha, verzetsheldin uit de Algerijnse Onafhankelijksoorlog (1954-1962) verteld. Zoulikha werd in 1916 geboren in Marengo, in de Algerijnse Sahel. Haar leven stond in het teken van onafhankelijkheid en verzet tegen overheersing. De dochters van Zoulikha en andere vrouwen uit haar omgeving vertelden aan de schrijfster hun herinneringen. Het zijn verhalen over de moedige, strijdbare moeder, over de angsten en de uiteindelijke arrestatie en verdwijning van Zoulikha. De schrijfster, tevens historica en filmmaakster, maakte twintig jaar geleden al een film over Zoulikha. Het boek geeft niet alleen een indringend beeld van haar leven, dat zo tragisch eindigde, maar het doet ook de tijd van de onafhankelijkheidsoorlog herleven. Djebar eindigt, zoals ze in haar meeste boeken eindigt, met een wanhoopskreet over het verscheurde en gewelddadige Algerije van nu. Van de Frans-Algerijnse auteur (1936) zijn eerder in Nederland de boeken 'Oneindig is de gevangenis', 'Ver van Medina', 'De schaduwkoningin' en 'Nachten in Straatsburg' verschenen. Gebonden; vrij kleine druk. Verberg tekst