De politieke documentaire van de Israëlische regisseur Avi Mograbi is opgebouwd uit vier verhaallijnen die afwisselend gesneden zijn. De rode draad door de film is een lang telefoongesprek dat Mograbi voert met een Palestijnse vriend. Daarnaast maakt hij gebruik van twee mythes om een discussie aan te zwengelen over de cultuur en waarden van zijn land. De mythe van de bijbelse held Samson en de mythe van negenhonderd Zeloten die in het jaar 73 na Chr. in het fort Massada de dood verkozen boven in handen te vallen van de Romeise vijand. Het vierde deel van de film registreert de bezetting van nu: de Israëlische vernederingen en absurde pesterijen die de Palestijnen dagelijks ondergaan. Duidelijk ziet de regisseur een link tussen de mythische heldendaden en de terreurdaden van nu. Jos van der Burg (Het Parool 3-5-'06) is van mening dat de film geen waterdicht betoog is, maar wel een uitstekend discussiestuk. Paul hegeman (VPRO Gids 17, 2006) daarentegen schrijft: 'Een wirwar van verhaallijnen (…) die de regisseur nochtans met een scherp gevoel voor montage tot een sluitend betoog weet te reduceren. (…) een krachtig pleidooi voor het recht van leven voor iedereen (…).' De film won op het Internationaal Film Festival Rotterdam de Amnesty International-DOEN Award. Verberg tekst