Wanneer begin je met bestaan? Hoe dood je de tijd? Hoe groot is een school vissen? Het zijn drie van 36 vaak door kinderen gestelde vragen die in dit boek in woord (dichtvorm) en beeld worden belicht. Volgens de ondertitel zijn het versjes. 'Versjes' bekt en allitereert wellicht beter, maar doet eigenlijk geen recht aan de soms filosofische en poëtische gedichten waarvan het merendeel zeker niet ontoegankelijk is. Dat bewijs wordt geleverd met een juweel van een gedicht horend bij de vraag ‘Is er altijd morgen weer een dag?, een gedicht over doodgaan. Door diverse illustratiematerialen en technieken te gebruiken, krijgt elk gedicht een eigen gezicht. De schitterende kleurenillustraties tillen de knap verwoorde poëzie zelfs naar een hoger plan. Zowel auteur als illustrator oogstten lof en werden bekroond met de uitgaven ‘Aan de kant, ik ben je oma niet! (2012)’* en ‘Doodgewoon’ (2015)**. Ook deze uitgave heeft een originele invalshoek en ademt grandeur uit. Zeker ook geschikt voor leerkrachten die buiten de gebaande fictiepaden gaan en kinderen onderdompelen in de wereld van de poëzie. Vanaf ca. 7 t/m 12 jaar. Bekroond met de Gouden Poëziemedaille 2018. Verberg tekst

Dit grote boek geeft op de kaft al op een fijne manier de inhoud weer. Het vermeldt allerlei vragen die in menig kinderhoofd kunnen rondspoken. Waarom ben ik mijn broertje niet? Kan de tijd verdwijnen? Zulke vragen wil ik ook wel eens beantwoord zien. Als ondertitel staat er: 'Vragen die om versjes vragen.' Een meisje in een aparte tekenstijl kijkt je glimlachend aan. Mijn nieuwsgierigheid is geprikkeld en ik krijg hoge verwachtingen.

Het antwoord op de eerste vraag: 'Was de aarde vroeger plat?' kon niet beter aan mijn verwachtingen voldoen. De alliteraties en inhoud maken dat je dit antwoord/gedicht keer op keer wil lezen en voorlezen. En meer heb ik niet meer nodig, ik weet dat ik dit boek gewoon goed ga vinden. En inderdaad, ik word niet teleurgesteld!

Het is moeilijk te vatten dat één auteur zoveel verschillende stijlen rijm beheerst en dan nog eens de juiste toon kiest voor een bepaalde vraag. Combineer dat met een illustrator die de fascinatie in de vraag van een kind goed vat en dan krijg je een boek dat groot en klein zal appreciëren. Sylvia Weve blijft zichzelf trouw, maar kan toch per vraag creatief uit de hoek komen en zich aanpassen aan vraag en antwoord. Het is duidelijk dat dit duo van auteur en illustrator elkaar hebben gevonden en ik kijk uit naar meer! Dit is een pareltje voor groot en klein!

Dit boek geeft geen antwoorden, wel stof tot nadenken en een glimlach rond je mond. Mijn favoriet: Het antwoord én de tekening op de vraag: 'Hoe groot is een school vissen?'

Verberg tekst