Gebaseerd op een ware gebeurtenis schetst auteur het leven van William Tapping gedurende de periode van 1938 tot 1964. William woonde bij zijn drie tantes, die hem verboden naar buiten te gaan, vanwege een vermeend incident op school. Hij groeide op als kluizenaar, hield van vogels en andere dieren, zoals kippen en dassen, die hij tekende. Nadat de buren alarm sloegen over geruzie, en de politie kwam, werden de laatste tante, de andere twee waren inmiddels overleden, en William opgenomen in een psychiatrische kliniek. De behandelingen in dergelijke klinieken werden moderner, waardoor de kunsttherapeute Helen, de vertelster, zich mocht bemoeien met de jonge man. Allengs wordt duidelijk wat er was gebeurd in het leven van William, zijn vriendschap met Francis, een klasgenoot. In 1964 vond een ommekeer plaats in de werkwijze van psychiaters, andere inzichten en medicijnen. Uitstekend getypeerde personen en goed gedocumenteerd tijdsbeeld, opgetekend in mooi proza.