Met de bedoeling een enkel spoor van zijn leven achter te kunnen laten pent een bejaarde kunstschilder een aangrijpend bekentenis over zijn leven neer in een schrift. Hij laat het schrift achter in een café met de uitnodiging aan anderen om het aan te vullen met een eigen verhaal. Zijn bekentenis wordt gevonden door Monica, de eigenares van het café. Op haar beurt geeft zij een antwoord op de levensvragen van de schilder en vult het schrift aan met haar eigen verhaal. Deze verhalen brengen een mengelmoes van doodgewone mensen samen, die samen weer een eigen verhaal schrijven. Uiteindelijk laat het verhaal zien dat eerlijkheid en vertrouwen mensen tot meer goeds aanzet. De insteek is origineel en deels gebaseerd op de levenservaring van de auteur. De verhaallijn is erg voorspelbaar. Het verhaal heeft een hoog emo gehalte en daardoor niet voor alle lezers geschikt. Debuutroman, de Engelse auteur publiceerde eerder ‘Chardonnee : hoe ik stopte met drinken en begon met leven’.