Waar vind je ze nog, van die klusjesmannen die meteen klaar staan om het euvel in je huis of aan je voertuig te verhelpen. Jan Smeerman is er zo een. Het verhaal begint met een advertentie waarin Jan laat weten dat hij van dienst kan zijn met "olie, smeer en een potje vet". Met zijn oude kermiswagen trekt hij er op uit naar zijn klanten: de circusfiets van Olivia, de tank van kolonel MacBull, het voordeurslot van de baron, het koppige slot -- wat een prachtige uitdrukking van een juwelenkoffertje, de robot, Jan brengt het allemaal feilloos in orde. Maar tot zijn ergernis blijft hij een gepiep horen dat hij niet kan thuisbrengen. Als hij bij Karel Mees aan het klussen is, wordt hij zenuwachtig van dat geluid. Het lijkt vanachter een hoge muur te komen, om precies te zijn, het komt van de schommel van drie reuzenkinderen. Jan meteen aan het werk en dan geeft Opa Reus hem opdracht alles wat in huis piept, onderhanden te nemen. En het wordt stil, zo stil dat de mensen ongerust worden, vermoeden dat Jan in gevaar is en hem komen redden. Al gauw is duidelijk wat er aan de hand is en een daverend feest van mensen en reuzen besluit het verhaal. Een verrassend prentenboek en nu eens voor oudere kinderen. Die kunnen smullen van de grappige gebeurtenissen. De speelse illustraties geven met hun details een extra accent aan het verhaal. En is het ook niet een klein eerbetoon aan de noeste vakman? Vanaf acht jaar. [Herman Kakebeeke] Verberg tekst

Jan Smeerman en zijn hond Poetskatoen wonen in een oude kermiswagen. Overal waar radertjes en machines vastlopen, komt Jan te hulp. Ondertussen hoort hij een geknars dat steeds luider wordt: het is de schommel van de familie Reus, die achter een hoge muur woont. Als hij hen helpt, stormen zijn vrienden binnen om hem uit handen van de reuzen te redden, maar opa Reus nodigt iedereen uit om te blijven eten. Absurdistisch prentenboek met tekeningen in krijt-en collagetechniek. Eenvoudige lijnvoering en humoristisch getekend. Er valt veel te zien. Speelse vormgeving met name in de letters van het steeds luider wordende geknars. Hiervoor zijn knipsels van afbeeldingen met horloges, sleutels en gereedschap gebruikt. Tekst en tekeningen vullen elkaar aan; ze vormen een mengeling van sprookje met realiteit. De humor van de tekeningen komt niet terug in de tekst. Op de bladspiegel heeft het tekstblok een ondergeschikte rol. Geschreven in korte zinnen in directe taal. Verzorgde uitgave met veel aandacht voor de vormgeving. Speelse tekeningen met een bijzonder grappig verhaal. Het taalgebruik is begrijpelijk voor kinderen vanaf ca. 4 jaar, maar het verhaal komt het best tot zijn recht voor wat oudere kinderen. Zelf te lezen vanaf ca. 8 jaar. Verberg tekst