Een verhaal dat op het omslag met sterke aanbevelingen komt: een combinatie van de series ‘Mindhunter’ en ‘The silence of the lambs’. Alhoewel het even duurt voor het verhaal voldoende op gang komt om deze vergelijkingen eer aan te doen, ontpopt het zich uiteindelijk inderdaad tot een ijzersterke youngadult-thriller - die qua toon en inhoud wellicht al bijna het genre ontgroeid is. Het verhaal speelt zich af in de jaren tachtig van de twintigste eeuw, al komt dit in de setting verder nauwelijks naar voren. De 18-jarige Emma en Travis, beiden op hun eigen wijze slachtoffer van een gruwelijke seriemoordenaar, worden door de FBI gerekruteerd om deel uit te maken van een nieuw programma. Hierbij worden jonge seriemoordenaars gekoppeld aan al net zo jonge onderzoekers, in de hoop dat hierdoor sneller informatie verkregen wordt. Uiteindelijk raken de twee betrokken bij een heftige zaak die hun loyaliteiten en limieten test. Donker, intrigerend, met toch nog een twist aan het eind. Karakters blijven wat vlak, maar dit lijkt het duistere verhaal juist te helpen. Een sterke youngadult-thriller die het genre absoluut eer aandoet, ook zeer geschikt voor volwassen lezers. Vanaf ca. 15 jaar. Verberg tekst

Bij een boek dat start met de zin Edmund Cooper, FBI-agent, staat aan ...  ben ik geneigd om al direct af te haken. Weer een boek over FBI-agenten: een realiteit die niet Belgisch en sowieso al heel ver van mijn bed is. Toch ben ik blij dat ik verder gelezen heb. Deze thriller voor young adults is best spannend. In dit boek moet een moordzaak opgelost worden met de hulp van een andere seriemoordenaar. De moordenaar blijkt veel jonger dan gewoonlijk en daarom werd de hulp van twee studenten ingeroepen. Travis is zoon van een voormalige, geroemde FBI-agent en Emma was zelf slachtoffer van een seriemoordenaar. Op deze manier vindt de schrijver meer aansluiting bij de leefwereld van jongeren.

Het is geen detective, want we weten al snel hoe de dader heet. Er is wel een mooi opgebouwde spanning en een accurate psychologisch diepgang bij de verschillende personages. Het hoofdpersonage Emma en de seriemoordenaar Simon Gutmunsson zijn twee goed uitgewerkte karakters. Zo krijg je meteen een heleboel forensische psychologie mee over het profiel van de seriemoordenaar en de problemen waarmee slachtoffers achteraf nog vaak te maken krijgen.

Wat vooral opvalt aan dit boek is dat er geen grote sprongen in de tijd worden gemaakt; niet vooruit en niet achteruit. Ook zijn er geen drastische perspectiefwissels tussen de personages. Af en toe krijg je een stukje van de dader zijn beleving. Meestal krijg je een vertelling vanuit Travis of Emma. Daarbij merk je dat Emma centraal staat, ook bij de stukken die uit Travis' perspectief zijn geschreven. Ik heb deze afwisseling wel wat gemist, maar misschien is dit eerder gewoonte dan noodzaak.

Verberg tekst