Dit boek bevat vijf verhalen waarin de verbeelding ? en hoe die ons parten speelt ? aan de macht is. Verhalen ook waarin vooral vrouwen de hoofdrol spelen, en 'valkuilen' vormen waarin je kunt tuimelen.
De eerste vrouw is Emma Van A., een oudere dame ("van antiek naar curiosa afgezakt"), bij wie de verteller ? een auteur die net zijn relatie heeft zien stuklopen ? op pension komt in haar ouderwetse villa aan de dijk van Oostende. Naarmate het onderlinge vertrouwen toeneemt, zal ze hem vertellen waarom ze nooit getrouwd is, maar wel één allesoverheersende en eenmalige passie heeft gekend ("over een grote liefde kun je niet heen komen, dan blijft er alleen as over"). Omdat de minnaar van zeer hoge komaf was, moest de verhouding geheim blijven. Maar naarmate Emma meer blootgeeft, slaat bij de verteller de twijfel toe. Temeer omdat het lijkt alsof hier de geschiedenis van Odysseus en Nausicaä tot in de details wordt geparafraseerd. Of toch niet?
De antiekhoudster Gabrielle van haar kant besluit haar man tijdens een alpenwandeling in een afgrond te duwen, sinds ze ontdekt heeft dat hij in een geheime bergplaats de relieken van zijn ontrouw zou bewaren. Ze geeft voor dat het een ongeluk is en denkt de perfecte misdaad te hebben gepleegd ("Wat een heerlijk gevoel om moordenaar te zijn en voor slachtoffer te worden aangezien."), totdat een herder opduikt die beweert alles te hebben gezien. Haar schrik zal echter nog toenemen wanneer ze ontdekt wat er werkelijk in de bergplaats verborgen ligt.
Stéphanie, een 25-jarige verpleegster in het Parijse ziekenhuis La Salpétrière, wordt van lelijk eendje plots een prachtige zwaan als zij een door een ongeluk dodelijk verwonde en blinde patiënt moet verzorgen. De vakantie die droogstoppel Maurice Plisson met zijn nicht Sylvie in de Ardèche doorbrengt, loopt fataal af als gevolg van de misverstanden die optreden na de lectuur van een historische thriller. En ten slotte staat een auteur opnieuw voor een raadsel wanneer hij verneemt dat er in het station van Zürich een vrouw elke dag, gedurende nu al 15 jaar, met een boeketje bloemen op perron 3 staat te wachten op iemand die nooit komt opdagen. Of toch wel?
Spitsvondige en spannende verhalen die vlot worden verteld en het cliché en het sentiment allerminst schuwen. Niet voor niets is Eric-Emmanuel Schmitt vandaag de best verkochte Franstalige auteur op wereldvlak. Maar laat dat geen beletsel zijn om deze auteur toch maar te lezen. [Jan Baes] Verberg tekst

Vijf verhalen waarin droom en verbeelding, vaak in contrast met de werkelijkheid, centraal staan. De personages - vier van de vijf hoofdpersonen zijn vrouwen - leven met dromen en/of waanideeën die van grote invloed zijn op hun bestaan, zowel positief als negatief. Het eerste (de titel) en het laatste verhaal, die het raadselachtige niet helemaal prijsgeven, zijn het meest geslaagd. Onderhoudende, vlot leesbare, deels romantische, deels thrillerachtige verhalen die de liefhebbers van 'Meneer Ibrahim en de bloemen van de Koran' en 'Oscar en oma Rozerood' zeker zullen bekoren. Goede vertaling. Smaakvol uitgegeven, aansprekende illustratie op het omslag, kleine druk.