'Habitat' wordt vaak gebruikt met het adjectief 'natuurlijke', en meestal gaat het dan over dieren en de leefomgeving waar ze zoal voorkomen en zich thuis voelen. Een walvis in zee, een haas in het veld, de uil in het bos.

Dieren zijn er in de nieuwe bundel van Hanneke van Eijken op haast iedere pagina. En ook het woord 'habitat' valt in Hazenklop, de opvolger van Kozijnen van krijt (2018), al draait het hier vooral om het 'zoogdier met kleding aan' en hoe die zich een thuis maakt, een veilige plek.

'hoe bijen nesten metselen van lomige modder/ wolven die een territorium zoeken// leer me hoe ik dat doen moet/ een nest bouwen van speeksel// op zoek naar habitat// het aftasten van de grenzen in het koren, hechten'.

Veiligheid, ook van kinderen, speelde al een rol in eerder werk. In het zoeken naar beschutting trekt Van Eijken in haar derde bundel vloeiende lijnen naar de natuurlijke wereld en het instinctieve gedrag van dieren. Thuis is meer dan een dak boven het hoofd en draait evengoed om de tijd waarin je leeft, de plek waar je vandaan komt, de mensen die je voorgingen en die in jou voortleven. En vooral: thuis is er ook in woorden - de Chinese karakters voor taal zien er zelfs uit 'als twee huizen'.

Van Eijkens kalme, zacht fluisterende regels en haar precieze, heldere beelden zoeken naar 'taal (...) die zich tot nest vlechten kan'. Ze verkent de reikwijdte ervan in klanken, letters - 'we maken taal alsof we keien sorteren', in bewegingen: wat zeg je bijvoorbeeld tegen de zee als je zwemt? Ze onderzoekt wat lichaamsdelen en geluidloze gebaren zeggen; of hoe in geluid gevaar of juist geborgenheid te horen is: wat betekent 'onweer in de verte'? Wat zegt een 'kever' die ritselt in 'zomerrogge'?

Uiteindelijk is het ook de taal die gevaar op afstand kan houden. Want het donker mag dan iets zijn waar volwassenen en kinderen bang voor kunnen zijn, kijk er net even anders naar, geef er andere woorden aan, en de nacht wordt een omgekeerde dag, de maan een 'weerkaatsing/ van licht, een blik op de zon die buiten ons gezichtsveld draait'. En voor je het weet durf je te zwemmen in het donker.