In dit vierkante boek geeft Marc De Bel vanuit zijn rol als vader, opa, jeugdboekenschrijver en ex-onderwijzer zijn eigen kijk op het opvoeden van kinderen. Hij doet dit in anekdotes uit zijn eigen leven, adviezen, meningen en boekfragmenten. Zo komen er in de tien hoofdstukken zaken aan bod als falen, pesten en angst. De teksten lezen qua inhoud gemakkelijk weg. Een aantal teksten is echter in 'aan elkaar geschreven schrijfletters' gedrukt, en dat leest niet prettig. Elk hoofdstuk start met een grappige, cartoonachtige tekening en bevat een kanttekening van een kinderpsychiater. Een kind positief benaderen, fouten maken mag, grenzen duidelijk aangeven; het zijn allemaal onderwerpen waarbij je het eens kunt zijn met de schrijver. Dat hij dan ook wel eens doordraaft in zaken als moeders aanwezigheid thuis tot de kinderen 4 jaar zijn, het teveel voor de tv en achter de computer zitten, het zij hem vergeven. Dit is dan ook geen boek waaruit je kunt leren hoè op te voeden, maar meer een persoonlijke uiting van wat de schrijver belangrijk vindt: het meer opvoeden vanuit 't hart dan vanuit 't hoofd.