Dit verhaal speelt zich vermoedelijk af tijdens de oorlog op het Nederlandse platteland. Stadskind Frieda, tien jaar en tweede kind van een groot, verarmd gezin wordt door haar ouders uitgeleend aan familie die ze nauwelijks kent. Ze houdt er het enige kind, Jet, gezelschap en helpt er op het afgelegen boerderijtje. Ondanks de pesterijen van Jet laat Frieda zich niet van haar stuk brengen. Ze trekt zich op aan de warmte van tante Kaat en vooral aan de drukke correspondentie met haar zus Adelie. Beide kinderen rapporteren schijnbaar onverstoorbaar en met kinderlijke humor, aangevuld met stemmige en stripachtige tekeningen, over de toenemende ellende thuis en hun groeiend verlangen naar elkaar.

Dit is een ongemeen sterk verhaal over hoe kinderen in ellendige omstandigheden overleven, hoe kinderen met hun fantasie de realiteit naar hun hand zetten en ze zo relativeren. Maar het is een verhaal over kinderen en niet voor kinderen. Welk kind van tien is in staat om de psychologische laagjes van dit verhaal af te pellen? Welk kind is in staat om het in een referentiekader van concrete tijd en ruimte te plaatsen? Dit suggestieve, aangrijpende boek hoort opnieuw thuis bij het groeiende aantal kinderboeken voor volwassenen. [Jet Marchau] Verberg tekst

Frieda wordt meegenomen naar het bos van Nergena als speelkameraadje voor haar nichtje Jet. Er valt veel te beleven in het bos, maar Frieda verlangt toch ook terug naar haar huis in de stad Gunderwijd. Gelukkig schrijft zus Adalie haar lange brieven. Rijk geïllustreerd kinderboek waarin taal en beeld elkaar op een eigenzinnige manier aanvullen, verklaren en tegenspreken. De auteur speelt in de brieven van de meisjes een spel met de werkelijkheid: welke van hun bizarre belevenissen zijn echt en welke verzonnen? Doordat dit niet echt duidelijk wordt, vraagt het subtiele verhaal wel veel van minder ervaren lezers. Het speelt zich af in een onbestemd verleden dat veel weg heeft van de jaren ’40 en heeft in bepaalde fragmenten de sfeer van een jeugdherinnering. Het illustratietalent van de auteur spreekt uit de vele illustraties, die met hun sepiakleur bijdragen aan de nostalgie. De terloopse, soms verfijnde en ontroerende, soms macabere humor in tekst en beeld draagt bij aan het unieke karakter van het boek. De auteur heeft vele prijzen ontvangen voor haar boeken en illustraties. Fascinerend, maar ook pittig boek om samen met een volwassene te lezen. Vanaf ca. 9 jaar. Verberg tekst

Frieda is de oudste in een gezin van vier. Ze wonen in Gunderwijd, een ommuurd dorp. Dat zou kunnen betekenen dat de inwoners weinig van de buitenwereld afweten. Op een dag komt oom Pep Frieda lenen omdat zijn dochter Jet (die verder een vondeling wordt genoemd) zich verveelt. Frieda verlaat Gunderwijd voor Nergena, een plaats nog verder van de wereld. Nergena bestaat uit één huis en ligt midden in het bos. Het heeft bizarre bewoners, want die Jet woont in een boomhut en die oom slaapt naast de put. Begrijpelijk dat Frieda niet zo gelukkig is. Dan begint de briefwisseling tussen Frieda en haar zus Adalie. Daaruit verneemt de lezer dat het oorlog is, dat ze kou en honger hebben en dat er een broertje geboren is. Uit de volgende zin moet de lezer opmaken wat er met dat broertje gebeurt: P.S.2 Ik doe Fopkes foto erbij. Zul je er extra zuinig op zijn? Het is de allerleukste niet, maar wel de allerlaatste. Uit de brieven spreekt ellende, kou, honger maar alles heel cryptisch en suggestief geschreven. Wat moet een kind bijvoorbeeld met deze passage: Friedalief, hier een waarschuwingsbrief: Ga nooit meer alleen naar het park alsjeblieft! Ze hebben er lappen met bloed gevonden in het oeverriet. Een dronken vissertje gevonden, dat met zijn voeten in het water sliep. Een pop zonder ogen, een stoel zonder poten. En, tussen de biezen verborgen, een vuile kleine boterdief die van honger was gestorven. Dat vraagt op zijn minst meer dan vijf regels verklaring. En dan rijst weer de vraag: voor welke lezers is dit sombere boek bestemd? Aan het eind mag Frieda, die kapot gaat van heimwee, terug naar de stad. Een somber boek dat je met gemengde gevoelens achterlaat.

Verberg tekst