Met deze levensbeschrijving van Anton van Duinkerken heeft Michel van der Plas zijn drieluik, gewijd aan belangrijke Nederlandstalige literaire katholieke emancipatoren, voltooid. Op het eerste paneel (het linker) schilderde hij een portret van Guido Gezelle, op het rechter een van J. Alberdingk Thijm, en het middelste en mooiste reserveerde hij voor Van Duinkerken (W.J.M.A. Asselbergs), vanaf ongeveer 1930 tot zijn dood in 1968 zo'n beetje alomtegenwoordig in het culturele leven. Van der Plas schetst met bewondering, maar tegelijkertijd waar nodig niet kritiekloos de faits et gestes uit het leven van een man die een enorme werkkracht paarde aan een grote belezenheid. Zijn levenspad ging niet altijd over rozen: een priesterroeping bleek onverenigbaar met een schrijverscarrière, zijn vrouw werd geplaagd door depressies, een ongeluk kort na de oorlog verlamde zijn rechterarm, en vrijwel zijn gehele leven had hij aanvallen te verduren van zowel geloofsgenoten als andersdenkenden. Het register is die naam helaas niet waardig: het zit vol hiaten, slordigheden en fouten. Kleine druk; met fotokatern. De titel is ontleend aan de bekende ballade waarin Van Duinkerken in de jaren dertig NSB-leider Mussert op zijn plaats zette. Verberg tekst