Een van de mooiste verhalen in De fluistering van de sterren van Nagieb Mahfoez (1911-2006) is 'De storm'. Een zandstorm steekt op en iedereen denkt dat het einde der tijden is aangebroken. Als tegen middernacht de storm gaat liggen, blijkt dat in de chaos menig huis is leeggeroofd. De dieven hebben hun kans gegrepen en 'er werd zelfs gezegd dat zij het waren die de wind hadden aangewakkerd en van zijn plek in de hemel naar beneden hadden gehaald'. Bijgeloof tiert welig in de oude buurt van Caïro, waar de schrijver opgroeide. Met milde spot tekent hij zijn buurtgenoten, de jonge Nabka die zich tegen de imam verzet, Zakiyya die het gemunt heeft op Oesmaan, handelaar in wandelstokken en paraplu's, tevens de vader van haar kind, al geeft hij dat niet toe. Het zijn fascinerende personages, levensecht doordat ze het zichzelf zo moeilijk maken. Sommige verhalen zijn niet meer dan schetsen, maar juist de open plekken spreken tot de verbeelding.

Uit het Arabisch vertaald door Djûke Poppinga, met een nawoord van Richard van Leeuwen. Jurgen Maas; € 20.

Verberg tekst

Sfeervolle korte verhalen die zich afspelen in Cairo, Egypte, in vroeger tijden. De hoofdpersonen zijn mensen die in een arme volkswijk wonen. Ze maken vreemde dingen mee of gedragen zich wonderlijk. Vervolgens neemt de situatie een onverwachte wending. De buurtbewoners reageren daar ieder op hun eigen manier op. Hun verbondenheid met de buurt is groot. De buurtsjeik speelt daarbij een belangrijke rol. Nagieb Mahfoez (Cairo, 1911-2006), wordt beschouwd als een belangrijke schrijver in Egypte. Hij heeft veel geschreven en werd veel gelezen. In 1988 kreeg hij de Nobelprijs voor literatuur. Deze verhalen zijn heel toegankelijk, zitten vol humor en zijn vlot geschreven, waardoor je vanzelf gaat meeleven met de bewoners van de wijk. Ze zijn tevens een uitnodiging om nog eens een boek van Mahfoez te gaan lezen.