Een vertaling van werk van een internationaal erkende kunstenaar is altijd boeiend, zeker in het geval van het dubbeltalent Pier Paolo Pasolini (1922-1975), wiens artistieke nalatenschap inhoudelijk nog steeds omstreden is. Yolanda Bloemen koos veertien teksten uit zijn bundel 'L'Usignolo della Chiesa Cattolica'. De Nederlandse versie staat voorin, het origineel vormt de tweede helft. Achterin staan nog een verantwoording van Bloemen en een essay van Floris Meens. Beide teksten zijn geen luxe, want Pasolini's poëzie kent net als zijn films afwisselende registers, bijvoorbeeld experimenteel én klassiek, en zowel een heldere als duistere beeldspraak. Religie en erotiek monden vaak uit in vervoering of bevanging. 'Christus, je lichaam / als van een jong meisje / is door twee vreemden / genageld aan het kruis: / twee flinke jongens / rood zijn hun schouders / blauw hun ogen. / Ze slaan de spijkers / en de lendendoek / trilt rond uw buik...' Het resultaat is een overtuigende omzetting van gedichten die met hun contrasten, experimenten en vooral morele dilemma's ook niet-poëzielezers diep kunnen raken. Bundel die past in een internationale traditie en tegelijk nog steeds actueel is. Verberg tekst