De 17e Lucky Luke Integraal bundelt drie albums waarin Lucky Luke ongestoord aan een sigaret mag lurken en het vervangende grassprietje nog ver af is.

'De strop van de gehangene' verzamelt zeven kortverhalen. Deze vluggertjes zijn kwalitatief minder dan de albumvullende verhalen.

'Sarah Bernhardt' volgt het geijkte patroon: een beroemdheid uit het oude continent bezoekt Amerika en Lucky Luke krijgt van de overheid de opdracht om deze persoon veilig door het uitgestrekte land te loodsen. De flamboyante Franse actrice telt heel wat aanhangers maar ook tegenstanders, zoals de bargirls die hun broodwinning dreigen te verliezen en de moraalridders die de goede zeden in de dieperik zien verdwijnen. Hindernissen zijn er te over tijdens de rondreis: een afgehaakte spoorwagon, een zinkend schip, inhalige reclamemensen, indianen. Maar het grootste gevaar komt echter uit een heel onverwachte hoek.

In 'Daisy Town' gebruikt Morris een ander beproefd concept. Voor de zoveelste maal dreigt een pioniersstadje ten onder te gaan aan chaos en geweld. Daisy Town heeft nood aan een man die de orde en de rust kan herstellen. Of Lucky Luke sheriff van Daisy Town wil worden? "Yep." De rust keert weer. Zelfs de Daltons moeten noodgedwongen hun fratsen elders etaleren. Ze overhalen echter de plaatselijke indianenstam om samen te werken en de blanke indringers van hun jachtvelden te verdrijven. De indianen trekken naar de stad, Luke en de inwoners van Daisy Town verlaten in karavaan de stad. Op de prairie volgt de klassiek geworden omsingeling. De karavaan vormt een cirkel en rijdt rondjes in uurwijzerszin. De indianen draaien om de karavaan heen in tegenwijzerszin. De ter hulp snellende cavalerie vormt de buitenste cirkel. Een grootse Morris die hier slapstick van de hoogste orde presenteert. Spijtig genoeg komen hoogtepunten zoals deze te weinig in de bundel voor.

Lucky Luke schiet nog steeds sneller dan zijn schaduw, maar het moment dat de schaduwfiguur terug zal schieten, komt angstvallig dichtbij. [Werner Verrelst] Verberg tekst

In 1968 ging Morris over van uitgeverij Dupuis naar Dargaud omdat hij zich bij het tijdschrift Robbedoes, dat toen voor een zeer jeugdig publiek bedoeld was en waar men angstvallig de Franse censuur op stripverhalen in de gaten hield, niet helemaal meer op zijn plaats voelde. Hij had ook de indruk dat sommige gags voor een groot deel van de Robbedoeslezers niet begrijpelijk waren. Lucky Luke werd nu: 'De man die sneller schiet dan zijn schaduw'. In deze verzamelband zijn drie verhalen opgenomen uit de jaren tachtig. Ze behoren tot de betere uit deze befaamde serie.