In een land hier ver vandaan, het vredige Blommenland, wordt prins Blauwert geboren. Het knaapje lijdt aan een wel heel bijzondere ziekte: alles aan hem is blauw, van zijn haren tot zijn tenen. Bovendien is hij allergisch voor alle andere kleuren. Daarom laat zijn moeder, koningin Sianide, het hele land blauw schilderen. Wie zich niet aan deze "blauwwet" houdt, wordt verbannen naar Rotseiland.
Op een dag komt prins Blauwert in contact met Iris, de dochter van de tuinman van het paleis. Toevallig prikt ze zich aan een pas ontloken rode roos, waardoor er een druppel bloed uit haar vinger tevoorschijn komt. Koningin Sianide is in alle staten en verbant de tuinman en zijn dochter naar Rotseiland. Wat de koningin echter niet weet, is dat hier het geheime genootschap De Rebellen van de Roos wordt opgericht. Samen proberen ze de revolutie te ontketenen tegen het dictatoriale bewind. Dit loopt echter niet van een leien dakje. Wanneer Iris jaren later weer in contact komt met prins Blauwert, vindt hij opnieuw de moed om tegen zijn moeder in te gaan en het blauwe regime definitief af te schaffen.
Dit moderne sprookje van Marc de Bel zit erg knap in elkaar en bevat lessen die steeds actueel zullen blijven (blijf steeds jezelf, kom op voor je mening, volg niet achteloos de grote massa). De eerste editie van Prins Blauwert kwam al in 1999 op de markt, in een iets kleiner formaat. Echte veranderingen heeft het verhaal niet ondergaan in deze uitgave. Wel ligt de nadruk nu meer op de prenten. Doordat het formaat een stuk groter is, vallen de illustraties van Jan Bosschaert des te meer op. De meeste tekeningen bestaan uit kille, blauwe tinten, een gegeven waarmee Bosschaert nu eenmaal rekening moest houden in dit verhaal. Maar toch zijn de prenten sprankelend en vol emotie. Als geen ander slaagt Bosschaert er met zijn weergaloze tekenstijl in om het verhaal een meerwaarde te geven.
Het verhaal zelf is erg toegankelijk, met af en toe een nogal populistisch platvloers taalgebruik. Liefhebbers van Marc de Bel zullen zeker de vele woordgrapjes kunnen smaken, die op een subtiele wijze door de tekst zijn verweven. Wat dit verhaal zo bijzonder maakt, is de sprookjesachtige sfeer waarin toch een zweem van werkelijkheid schuilt. Revoluties en dictatoriale regimes zijn immers van alle tijden. Knap hierbij is dat de boodschap nooit te zwaar doorweegt op het verhaal. Door gebruik te maken van een ongebreidelde fantasie, weet De Bel de boodschap immers subtiel in het verhaal te verwerken. Zonder dat het geheel belerend overkomt, zal elke lezer een stukje oppikken van wat hij of zij belangrijk vindt. Zo krijg je een gelaagdheid die ervoor zorgt dat zowel kinderen als volwassenen ideeën en opvattingen uit dit verhaal kunnen puren. Dit boek is een aanrader voor wie van sprookjesachtige verhalen houdt. Van de ruim honderd boeken die De Bel heeft geschreven, is dit een van de betere. Deze vernieuwde uitgave bewijst nog maar eens dat tijdloze sprookjesverhalen actueel blijven. [Kristof Sas] Hide text

Als blijkt dat de pasgeboren prins Blauwert allergisch is voor alle kleuren behalve voor blauw, geeft de boze koningin de opdracht alles in het hele land blauw te verven. Ze schrijft zelf het Grote Blauwwetboek waarin alle wetten met betrekking tot de kleuren staan. Na verloop van tijd komt er een opstand en na een groot gevecht waarbij de koningin het leven laat, vindt de prins zijn prinses en wordt het land weer gekleurd. Sprookjesachtig verhaal dat met spanning en humor is geschreven in een toegankelijke stijl. Af en toe een 'onsprookjesachtige' opmerking (poepnerveus, borsten) hetgeen gebruikelijk is voor deze auteur. De kleurige tekeningen passen goed bij het verhaal. Veel pagina's hebben blauw als ondergrond, wat de tekst niet altijd even prettig leesbaar maakt. De tekst staat in een klein, schreefloos lettertype. Wel aardig prentenboek dat zelf te lezen is vanaf ca. 8 jaar, voorlezen vanaf ca. 6 jaar.

In Blommenland wordt een prinsje geboren. Dit brengt veel veranderingen met zich mee, want het prinsje ziet helemaal blauw en isallergisch voor alle andere kleuren. De dokters hopen dat dit van voorbijgaande aard is maar de blauwziekte is blijkbaar ongeneeslijk. De koning sterft van verdriet maar de koningin laat er geen gras over groeien: het hele koninkrijk moet blauw gekleurd worden en er wordt een blauwwet uitgeschreven. Wie zich hier niet aan houdt, wordt verbannen naar Rotseiland. Daar zijn enkel rotsen en kom je al vlug om van honger en kou. Het leven wordt zwaar voor de inwoners. De prins groeit op en wordt overbeschermd door zijn tirannieke moeder. Op een dag worden de tuinman en zijn dochter verbannen omdat er in de paleistuin een bloem niet blauw gekleurd was. Al vlug toveren ze het eiland om tot een bloemenparadijs, kweken ze er groenten en fruit en bouwen er een gezellig hutje. Het leven is er kleurrijk tot de koningin het te weten komt … Gelukkig is prins Blauwert erg ondernemend en heeft hij een zwakvoor Iris, de dochter van de tuinman. Het leven in Blommenland zalvlug veranderen. De illustraties verheffen het verhaal een beetje. Toch is dat overvloedig aanwezige blauw best vermoeiend … Het verhaal op zich is niet erg bijzonder maar leest wel vlot. Het sprookjesmotief is aanwezig maar wordt niet echt uitgewerkt.

Hide text