Casino Blankenberge rode draad in nieuwste Pieter Aspe

"Ik bezoek hier in Blankenberge af en toe een cafeetje waar wel eens wat croupiers uit het Casino durven bijeenzitten. Hun verhalen waren zo interessant, hallucinant soms, dat de nieuwe verhaallijnen als vanzelf kwamen", vertelt Aspe.

Ben je daadwerkelijk research gaan doen?

Ja. Ik ben met een vriend tweemaal gaan spelen in het Casino van Blankenberge. Voor een inzet van 50 euro. De eerste keer was dat bedrag er direct door. De tweede maal hebben we het risico wat gespreid en stonden we zelfs even op winst. Maar dat was een kortstondig genot. Het was alleszins een leerrijke ervaring.

Casino is je zestiende Van In-thriller. Ooit zei je dat je, a rato van twee boeken per jaar, de twintig wou vol maken. Nog geen spijt van die uitspraak?

Ik zal niet ontkennen dat er een zekere metaalmoeheid is ontstaan. Het zou daarom geen kwaad kunnen mocht Van In op korte termijn eens wat andere opdrachten, andere locaties tegenkomen.

Antwerpen, bijvoorbeeld?

Waarom niet? Van In die op latere leeftijd een bolleke leert drinken, dat zou toch perfect kunnen. Zoals je weet ga ik begin juni trouwen, daarna neem ik twee maanden vrij om eens rustig over de toekomst na te denken. Waar wil ik met Van In, Martens en Versavel naartoe? Toch wil ik alle fans nu al geruststellen. Ik ga Arthur Conan Doyle niet achterna. Van In zal niet, zoals Sherlock Holmes, een plotse dood sterven. Integendeel. Misschien wordt zijn leven in de toekomst nog een pak boeiender...

Inzet blijkt te hoog

Pieter Aspes zestiende thriller, Casino, is zeker niet zijn beste geworden. Daarvoor is het plot te dun en leren we te weinig bij over Aspes bekendste personages.

Bij zijn onderzoek naar de dood van een vooraanstaand gokker belandt Pieter Van In zelf in het casino. Voor hij het weet, heeft hij er het volledige spaargeld van zijn gezinnetje door gedraaid. De pittige onderzoeksrechter Hannelore Martens, Van Ins echtgenote, reageert zoals we van haar mogen verwachten. Van In mag meer dan eens op de zetel slapen en zelf zoekt ze toenadering tot een goed ogende, ferm gebouwde advocaat met bijzonder veel noten op zijn zang.

Veelbelovend? Tja, alleen gebeurt er daarna niet veel meer. De voornaamste verhaallijn, een soort snuff roulette, zoals de Blankenbergse burgemeester het bij de voorstelling van het boek mooi verwoordde, is te gek om los te lopen. De ontknoping even knullig als voorspelbaar. Aspe kan beter. Veel beter! Gun hem gewoon even de tijd...

Hide text

De aandachtige lezer had het allicht al gemerkt: een aantal boeken terug trok het Brugse politieduo Pieter Van In en Guido Versavel al eens sporadisch naar Blankenberge om er op de dijk uit te waaien. Later werd af en toe een lijk gevonden in de kustgemeente of werd de parel aan de Belgische kust plots opgevoerd als 'crimesite'. In het nieuwste boek van misdaadauteur Pieter Aspe staat Blankenberge meer dan ooit centraal. Geen toeval, want Aspe heeft ook zelf iets met de badstad. Intussen treurt Brugge om zijn razend populaire verloren zoon.

Duvel was er niet te bespeuren bij de presentatie van het nieuwste boek van Pieter Aspe. De succesauteur zat ontspannen te nippen van een glaasje wijn. "Mensen associëren mij met Duvel, omdat dat een van de typeringen is die ik mijn personage Van In heb meegegeven. Maar eerlijk gezegd drink ik meer wijn dan Duvel", zei hij grinnikend. De presentatie vond plaats in het casino van Blankenberge en niet in een Brugs etablissement.

Een meer dan toepasselijke plaats, zo bleek. Het boek heet niet alleen Casino en gaat over het milieu van jackpots, roulettes en gokkers, maar bovendien staat de gemeente Blankenberge centraal in het boek. Of dat laatste iets te maken heeft met de weigering van Brugge om Pieter Aspe ereburger te maken, is niet duidelijk. Eind vorig jaar werd een voorstel daartoe door het Brugse stadsbestuur afgeketst omdat Aspes verdiensten voor de stad 'niet belangrijk' genoeg werden bevonden. Pijnlijk voor Aspe, hoewel hij zelf ruiterlijk toegaf dat er inderdaad mensen zijn die meer hebben betekend voor de stad.

Een stad die met Aspe-wandelingen en -weekendjes al geruime tijd garen spint van de Van In-gekte had toch wel wat meer respect mogen tonen voor de auteur, vonden vele fans. Misschien is het de wraak van de auteur, maar in zijn nieuwe boek komen ook opmerkelijk minder Brugse horeacazaken aan bod. Dat valt makkelijk te verklaren. Sinds Aspe zijn Blankenbergse vriendin leerde kennen en meer in de kustgemeente vertoeft dan in zijn eigen thuisstad, komt hij minder vaak in Brugse restaurants en cafés.

Blankenberge pakt het duidelijk heel anders aan. Bij de boekpresentatie gisteren kon burgemeester Ludo Monset (VLD) niet genoeg manieren bedenken om de populairste misdaadauteur van Vlaanderen te roemen. "Sommige BV's laten zich graag nogal laatdunkend uit over Blankenberge", zei de burgemeester. "Pierre (de echte naam van Pieter Aspe, CG) heeft dat nooit ofte nimmer gedaan. Integendeel, hij laat geen enkele kans liggen om promotie te maken voor Blankenberge. Vanuit een innerlijke trots op wat hier reilt en zeilt. En daarvoor ben ik hem uiteraard erg dankbaar."

Monset had het niet voor niets over "de commerciële waarde van Aspe" voor zijn gemeente. Citymarketing heet zoiets. Wat de televisieserie Flikken deed voor Gent, moet de nieuwe Aspe doen voor Blankenberge, hoopt de burgervader. "Niet dat ik zit te hunkeren naar meer bloed, moord en misdaad in mijn gemeente, maar alle aandacht die Blankenberge kan krijgen, is goed."

Dat moet ook de directie van het lokale casino gedacht hebben toen ze een van haar zalen ter beschikking stelde voor de presentatie van het boek. Nochtans is Aspe in Casino niet zo mals voor het gokkersmilieu. Centraal thema is de 'snuffroulette', een gokspel waarbij mensenlevens de inzet blijken te zijn. Een thema waarvoor Aspe behoorlijk wat research heeft moeten doen in de goktempel op de Zeedijk. "Het gaat hier niet zomaar om mensen die geregeld eens een spelletje spelen of een gokje wagen in een casino", legt hij uit. "Het gaat om supergokkers die compleet verslaafd zijn en bij wie het gokken hun hele leven beheerst. Ze gaan altijd maar verder op zoek naar de ultieme kick."

Aspe deinst er niet voor terug om te schrijven dat de georganiseerde misdaad de jongste jaren voet aan de grond gekregen heeft in de kustcasino's en haalt in het boek enkele voorbeelden aan hoe een gokverslaving of frequent casinobezoek het leven van familieleden tot een hel kan maken. Om de verleiding ervan aan te tonen laat hij zelfs zijn hoofdpersonage bijna bezwijken voor de verlokkingen van de roulette. "Het blijft wel een roman, hé", klonk het gisteren wat verontschuldigend. "Het is een verhaaltje, iets wat verzonnen is. Als ik een verhaal schrijf over een bomaanslag in Brugge, verhoogt het onveiligheidsgevoel in de stad ook niet, hoor. Een beetje relativeren mag wel."

Hide text

Naar de dader moet je in de nieuwe Pieter Aspe (53) niet zoeken. Die duikt al vrij snel op in Casino. Het is veeleer zoeken naar de plot: die is van een ondraaglijke lichtheid. Dat hoeft niet echt een bezwaar te zijn, maar nu blijft deze zestiende aflevering van de avonturenreeks rond Pieter Van In, Guido Versavel en Hannelore Martens wat zweven tussen parodie en ernst. Een dubbelzinnigheid die al begint bij de start met een citaat van Hemingway: "Never confuse movement with action." Het verhaal draait om geld en wat mensen niet allemaal doen uit hebzucht, een thema dat Aspe lief is. Opnieuw duikt hij in het verleden van Van In: we horen dat zijn overgrootvader ooit het familiefortuin heeft verspeeld. En Van In raakt ook verslaafd aan de roulette, wat hij voor een stukje kan verbergen omdat hij een speurtocht moet inzetten naar een reeks bizarre moorden die alle verwijzen naar illegale gokplaatsen. En daar wordt niet alleen voor veel geld, maar zelfs voor een leven gespeeld. Aspe vertelt het met veel schwung, maar soms klinkt het toch wat vermoeid. Versavel loopt er somber bij: "Hij werd moedeloos van al de ellende waarmee ze bijna dagelijks werden geconfronteerd. Het was bijna onbegrijpelijk dat de wereld was ontstaan uit een banale knal en dat daaruit leven was gekomen, maar het was nog onbegrijpelijker dat de meest bloeddorstige soort die evolutie had overleefd." Van In denkt meer en meer aan zijn lijn, Hannelore dreigt verliefd te worden op een advocaat van wie we al snel vermoeden dat hij meer dan louche is. Blijft de vraag of Caroline - eeuwig verliefd op Van In - nu toch met hem in bed zal duiken. Antwoord: ja. Maar de oerknal komt er niet. Hide text

het magazijn

Van In ontdekt de fitnessclub en de roulettetafel

Casino van Pieter Aspe begint met een verrassing. Pieter van In, gereputeerd speurder en tomeloos liefhebber van alle legale genotmiddelen, wil zijn leven beteren. De sigaret en de Duvel kan hij vooralsnog niet laten, maar tot grote verbazing van zijn omgeving wordt hij een trouwe bezoeker van een fitnessclub. Hij gaat zelfs geregeld op een weegschaal staan om zijn gewicht te controleren.

Maar er dreigt een nieuwe verslaving bij te komen: gokken. Tot grote ergernis van zijn vrouw Hannelore Martens komt hij enkele keren pas s ochtends thuis nadat hij een flink deel van hun spaargeld heeft achtergelaten in het casino van Blankenberge.

Van In beweert dat hij het casino bezoekt voor zijn werk. Enkele dubieuze sterfgevallen hebben hem naar het casino van Blankenberge geleid. Daar zijn een aantal rijke en verveelde gokkers op zoek naar de ultieme kick. De roulette die zij spelen, draait niet alleen om geld, maar ook om moord.

Eens te meer komt het huwelijk van Van In en Martens zwaar onder druk te staan, zeker als Hannelore een viriele advocaat ontmoet en Van In een relatie begint met een vrouwelijke collega.

In 1975 verscheen De toevalsfactor van La Rosa & Tanenbaum, een grensverleggende thriller waarin vier mensen een dodelijke vorm van mens-erger-je-niet spelen. De sterkte van dat boek was dat de bizarre plot geloofwaardig en spannend was uitgewerkt.

Casino lijkt erg op dat boek. Alleen is Aspes uitwerking niet zo sterk. Een thrillerschrijver moet vindingrijke plots bedenken en die op een geloofwaardige manier presenteren. Daar slaagt Aspe niet in. De beweegredenen van de roulettespelers worden nergens geduid, waardoor het verhaal totaal onwaarschijnlijk wordt.

De vorige boeken van Aspe behoorden tot zijn beste, maar Casino is een stap terug. Deze misdaadroman drijft op routine. Het eeuwige spel van aantrekken en afstoten tussen Van In en zijn vrouw begint een gimmick te worden en de stijl is opmerkelijk ongeïnspireerd.

Pieter Aspe (1953), het pseudoniem van Pierre Aspeslag, is de succesvolste misdaadauteur van Vlaanderen. Casino is zijn zestiende misdaadverhaal. In 2001 won hij de Hercule Poirotprijs voor het beste misdaadverhaal met Zoenoffer . Hide text

Casino is nummer zestien in Aspe's oeuvre, met als drie musketiers : Pieter Van In, Hannelore Martens en Guido Versavel. Het boek draait als vanouds rond het onrustige liefdesleven van de protagonisten en tussendoor moet ook de obligate moord opgelost worden. Je kunt het de auteur bezwaarlijk euvel duiden dat hij het niet over een andere boeg gooit, want hij zou gek zijn de kip met de gouden eieren te slachten. De plot valt deze keer wel erg dunnetjes uit maar dat zal de fans niet afschrikken. Een beruchte gokker en vaste klant van het casino wordt door de politie opgepakt wegens openbare dronkenschap. De man slaat ogenschijnlijk wartaal uit, maar zijn voorspelling over een roulettespel waarbij doden zullen vallen, trekt Van Ins aandacht. Een dag later wordt de man in kwestie evenwel vermoord in zijn huis aangetroffen.

Belangrijker dan de oplossing van deze moord zijn Van Ins persoonlijke problemen. Hij ontwikkelt een zwak voor het roulettespel, een goklust die hij van geen vreemde heeft. Voor het eerst wordt er dan ook gespit in het familieverleden van de hoofdfiguur. Anderzijds dreigt Hannelore verliefd te worden op een advocaat, die al gauw een foute keuze blijkt te zijn. En Caroline - die nog altijd op Van In aast - ziet deze keer haar kans schoon.

Andermaal brengt Aspe een vlot lezende, boeiende roman, met een menselijke dimensie en situaties die zo uit het leven gegrepen zijn. Het werk van Aspe neigt hoe langer hoe meer naar soap, maar met zijn kleurrijke personages, vlotte dialogen en sfeervolle locaties trapt de auteur niet in de val van de banaliteit, en dat is al aardig wat. [Staf Schoeters] Hide text

Zestiende deel in de serie politieromans van de Vlaamse Pieter Aspe rond de Brugse commissaris Van In en onderzoeksrechter Hannelore Martens. Van In komt voor het onderzoek naar de moord op een rijke gokker die voor zijn dood in een dronken bui iets over een gevaarlijk roulettespel heeft uitgekraamd, in het casino van Blankenberge terecht. Hij lijkt de verleiding van het roulettespel niet te kunnen weerstaan, terwijl zijn vrouw, mede daardoor geprikkeld, niet ongevoelig blijft voor de charmes van een gladde advocaat. En waarom is Van In zo aan het fitnessen gegaan. Alles wordt nog spannender als er nog meer doden vallen. Volgens het beproefde recept geschreven policier met veel dialogen, humor, sympathieke en overtuigende hoofdpersonen en veel authentieke Brugse sfeer; wel kent het verhaal een wat abrupt einde. Van Aspe werd al meer keren genomineerd en bekroond voor zijn misdaadromans die ook verfilmd werden voor televisie. Gebonden editie, normale druk. Deze titel kreeg op Crimezone vier sterren. Hide text