Joachim Masannek woont met zijn gezin in Grunwald in Duitsland. Zijn tienerzonen zijn helemaal gek van voetbal, waardoor ze zowel te maken krijgen met rivaliteit, als met vriendschap, verantwoordelijkheid, wilskracht en teamspirit. Met voetbalkleren aan is iedereen gelijk; dan gaat het om wat je kunt en wat je doet. Voor Masanneks kinderen draait werkelijk alles om voetbal. Door iemands spel leerden ze iemand pas echt kennen. Wie goed kan voetballen en goed aanspeelt is nodig, wie altijd overtredingen maakt en zijn schuld ontkent niet.
De verhaalstof voor de serie 'De wilde voetbalbende' hoeft Masannek dus niet ver te zoeken: waargebeurde en fictieve verhalen vormen samen een flitsend boek. Jojo, Felix, Willie, Rocco, Vanessa en een tiental andere kinderen hebben een spannend fort gemaakt met allerlei verdedigingsmechanismen: de Duivelspot. Nieuwe leden moeten een voetbalproef afleggen als ze tot de club willen toetreden. Er wordt in een soort geheimtaal gesproken, waarbij "Sidderende kikkerdril", "Schele schollen" en "Copacaramba!" gangbare scheldwoorden zijn. Al deze fratsen geven de lezer het gevoel dat hij in een avontuurlijke fantasiewereld is beland.
Zijdelings komen de mopperende ouders en andere zaken in beeld, zoals huiswerk, familiebezoek en scheidsrechters. Een week voor de kwalificatiewedstrijd voor het Jeugd WK gaat Jojo bij een ander gezin wonen, waar het elke dag wel Sinterklaas of een verjaardagsfeest lijkt te zijn. Daardoor vergeet hij zelfs de Wilde Bende, en als hij eindelijk merkt hoe belangrijk zijn elftal voor hem is, is het te laat om terug te keren. Van zijn nieuwe ouders mag Jojo geen contact hebben met de Wilde Bende, en de prachtige villa wordt een gouden kooi. Zijn vrienden bedenken echter een plan om hem te bevrijden en Jojo moet beslissen waar hij echt thuishoort. Op de laatste bladzijden van het boek stellen de flamboyante leden van de Wilde voetbalbende zich in enkele zinnen uitleg voor ? een welkome hulp om de 15 personages uit elkaar te houden.
De prenten in het boek zijn van Jan Birck. Birck is illustrator en striptekenaar en werkt voor reclame, animatiefilms en cd-roms. Zijn waterverfillustraties in grijstinten en met zwarte lijntjes doen aan een flitsende strip denken, door het gebruik van lijnen en woorden om snelheid en geluiden te suggereren. De figuurtjes zien er hip uit en passen goed bij de erg vlotte tekst. [Heidi Vyncke] Masquer le texte

Het elfde deel uit de serie over 'De Wilde Voetbalbende', waarin Jojo de keuze moet maken om in een opvangtehuis te wonen en bij de Wilde Voetbalbende te blijven of in een pleeggezin te wonen, waar hij alles heeft wat maar te bedenken is. Het verhaal is te lezen zonder de andere delen te kennen, hoewel er veel verwijzingen naar de vorige verhalen zijn. Achterin worden alle hoofdpersonen en al verschenen en nog te verschijnen delen beschreven. Het verhaal bevat veel bombastisch taalgebruik (megacool) en bevat veel stopwoorden (schele schollen, tamme tijgers, dampende duivelsdrol, gillende krokodillen, stinkende apenscheten). De hoofdstukken zijn kort en overzichtelijk. Het perspectief van het verhaal verspringt een aantal keer van de ik-persoon bij het voetbalteam naar Jojo, die ook in de ik-vorm vertelt. Het bevat vele pentekeningen die met grijstinten ingekleurd zijn. Een verhaal over voetbal in veel overbodige en nietszeggende woorden. Voor liefhebbers van deze serie vanaf ca. 9 jaar.