Rug aan rug vertelt het verhaal van Ella en haar broer Thomas die opgroeien in de na-oorlogse DDR. Hun moeder Käthe is beeldhouwster van beroep, maar klust ten behoeve van de communistische heilstaat bij in een steengroeve. Ella en Thomas zijn meestal alleen thuis; moeder laat slechts af en toe haar gezicht zien, hun eigen vader is vertrokken en de vader van de veel jongere tweeling komt en gaat wanneer het hem belieft. In het huis woont ook nog een onderhuurder met loszittende handjes. Als Käthe wel thuis is, moppert ze aan een stuk door op haar kinderen en speelt seksspelletjes met partijbonzen. Ella en Thomas zijn dus op elkaar aangewezen; ze leven in hun eigen idyllische wereld, waarin ze zich voorstellen dat ze zigeunerkinderen zijn en met een bootje de rivier afvaren om de indruk te wekken van huis te zijn weggelopen.
Als ze de tienerleeftijd bereiken, wordt de sfeer in de heilstaat grimmiger: hun huis met de bijbehorende lap grond wordt geconfisqueerd door de staat en de onderhuurder blijkt een Stasispion, die ook nog eens niet van Ella kan afblijven. Als hij haar zwanger maakt onderneemt ze van alles om het kind kwijt te raken, wat uiteindelijk lukt. Ook Thomas heeft zo zijn zorgen: voordat hij mag gaan studeren moet hij zijn werkplicht in de steengroeve vervullen. Daar wordt hij door de kompels flink onder handen genomen en loopt een ernstige vorm van gordelroos op. Een plaatselijke goeroe geneest hem, maar hij hoeft niet meer terug. Inmiddels is het 1961 en wordt de Muur neergezet, maar helaas krijgt de lezer niet veel van deze historische gebeurtenis mee, behalve dat Thomas ervan droomt om naar de maan te reizen en dichten voor hem de ultieme vrijheid inhoudt. Dankzij Käthes connecties met de partijbonzen mag hij uiteindelijk geneeskunde studeren, maar vooralsnog wordt hij als pleegbroeder op een afdeling met terminaal zieken geplaatst. Daar werkt hij samen met Marie, voor wie hij als een blok valt. Zij is ongelukkig getrouwd met een man die haar slaat en laat dansen voor dronken vrienden. Scheiden gaat niet, want dan zal ze haar dochtertje nooit meer zien. Het kersverse liefdespaar lijkt in een uitzichtloze situatie te verkeren en dat moet dan ook wel tragisch aflopen.
Op het larmoyante einde na is Rug aan rug een heel lezenswaardige roman. Dit is vooral te danken aan de sfeervolle, invoelende manier van schrijven van Julia Franck. De personages zijn goed uitgewerkt; hun ervaringen navoelbaar. Vooral de belevenissen van Thomas tijdens zijn initiatie in de steengroeve zijn huiveringwekkend. Daarnaast biedt deze roman een heel aardig inkijkje in de wereld van de naoorlogse DDR. [Jolies Heij] Masquer le texte

Sterk autobiografische roman over twee in de DDR opgroeiende pubers – broer en zus – die door een carrière nastrevende moeder aan hun lot worden overgelaten. Gezamenlijk weten ze lange tijd in een bedreigende onvrije omgeving de ergste problemen te overwinnen. Naarmate ze ouder worden zoeken ze elk hun eigen individuele oplossing, maar blijven emotioneel met elkaar verbonden. De repressie in de DDR en de bouw van de muur in 1961 hangen daarbij als een slagschaduw boven het lot van de beide. Knap geschreven, maar het duurt wel enige tijd voordat het boek echt interessant wordt. Vooral het tweede deel overtuigt met een indrukwekkende, dramatische afloop. Naarmate de lezer meer weet over de realiteit van de DDR in de jaren '50 en '60 zal zijn waardering voor het boek toenemen. Een boek dat in Duitsland minder weerklank vond dan het veelgeprezen ‘Die Mittagsfrau’, in het Nederlands vertaald als 'De middagvrouw'. Kleine druk.